Στάθης Τομπούλης

Ο βιρτουόζος της χαβάγιας Στάθης Τομπούλης του Δημητρίου, ήταν γνωστός ως "King Stassi" ή "Stassi De Tomboulis ή Tombulis", με καριέρα στη Γερμανία και στην Ελλάδα. Επαιζε κυρίως με μια δεκαεξάχορδη ηλεκτρική χαβάγια "Roger" ειδικής παραγγελίας, με δύο μπράτσα και χαρακτηριστικό γλυκό ήχο.
Γεννήθηκε το 1908 στα Κοτύωρα του Πόντου (την σημερινή Ορντού) και πέθανε το 1976 στην Αθήνα.
Ξεκίνησε την μουσική του καριέρα στην Ελλάδα με τα "Ασπρα Πουλιά" του Κώστα Μπέζου.
Συνέχισε την καριέρα του για πολλά χρόνια στο Βερολίνο και την Φρανκφούρτη.
Στην Γερμανία συνεργάστηκε με τον Horst Winter στην ηχογράφηση του "Lebe wohl, du schwartze Rose" που κυκλοφόρησε από την εταιρεία "Telefunken" σε δίσκο 78 στροφών.

Συνέθεσε το ταγκό "Traum von Haiti", το οποίο ηχογραφήθηκε σε τρείς εκδοχές και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Οι δύο πρώτες εκδοχές κυκλοφόρησαν κανονικά. Η τρίτη εκδοχή δεν κυκλοφόρησε ποτέ, γιατί ηχογραφήθηκε για ειδικό σκοπό και τυπώθηκε μόνο σε ιδιαίτερα περιορισμένο αριθμό δίσκων. H πρώτη εκδοχή ήταν με την ορχήστρα Fahrbach-Ehmki και κυκλοφόρησε από την εταιρεία "Telefunken". Στην άλλη πλευρά του δίσκου υπήρχε η σύνθεσή του "Sehnsucht nach Haiti". Η άλλη εκδοχή ήταν με την γερμανο-ισπανική ορχήστρα του "Juan Llossas", όπου τραγουδούσε η Margot Friedlaender (με το ψευδώνυμο Josette) και κυκλοφόρησε από την εταιρεία "Tempo". H τελευταία και ακυκλοφόρητη εκδοχή, ήταν με την ορχήστρα του Viktor Honhenfels και οι λίγοι δίσκοι που τυπώθηκαν, αναγράφουν "Radiophon" στις αριθμημένες ετικέτες, ενώ ο τίτλος του κομματιού και τα ονόματα των συντελεστών (Stassi D.Tomboulis και Viκtor Hohenfels) αναγράφονται σε λευκό χαρτί με γραφομηχανή.
Διάφορες διάσπαρτες ηχογραφήσεις του έχουν συμπεριληφθεί σε αρκετές συλλογές όπως π.χ. στη συλλογή "Ja, Das Ist Meine Melodie" που κυκλοφόρησε από την εταιρεία "Bob's".
Συνέθεσε την επιτυχία του Τζίμη Μακούλη, το "Komm', Fahr Mit Mir Nach Blue-Hawaii", που κυκλοφόρησε το 1963 από την εταιρεία "Vogue".

Στην Αμερική είχε εμφανισθεί με το σπουδαίο Louis Armstrong.
Στη Ελλάδα ηχογράφησε με την Ζωή Μάγγου και την ορχήστρα του Σπύρου Πιπεράκη, το single (δίσκος 45 στροφών) με τα κομμάτια "Μαριώ" (διασκευή του "La Paloma" σύνθεσης του Sebastian Iradier) και την σύνθεσή του "Κρουαζιέρα στην Ελλάδα" με την εταιρεία "Athenee".
Με τον Σπύρο Πιπεράκη ηχογράφησε το single με τις συνθέσεις του "Αγάπη μου σ'ευχαριστώ" και "Στης Χαβάης το νησάκι", καθώς και άλλο ένα single με τα κομμάτια "Hawaii Stassi" και "Cow boys Whistling". Τα δύο αυτά singles κυκλοφόρησαν από την εταιρεία "Greka".

Μαζί με τον Σπύρο Πιπεράκη έχει ηχογραφήσει και το εξαιρετικό, δυσεύρετο και αγνώστων λοιπών στοιχείων κυκλοφορίας "Τα πέταλα του cow boy", το οποίο έπαιξε η Λιλιάντα Λυκιαρδοπούλου την 05/03/1985 στη ραδιοφωνική της εκπομπή στην ΕΡΤ "Το νυχτικό του πύργου".
Συνεργάστηκε με τον Ζακ Ιακωβίδη στο extended play με τα κομμάτια "Canari Trumbulent", "Sur la meme place", "Dans le blue de ses yeux" και την σύνθεσή του "Rumba Hawaienne", με την εταιρεία "Οdeon".
Το προαναφερθέν κομμάτι "Rumba Hawaienne", παίχτηκε στην ραδιοφωνική εκπομπή της Λιλιάντας Λυκιαρδοπούλου στην ΕΡΤ την 12/03/1985.
Εμφανίστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες "Zwischen Hamburg und Haiti" του 1940 και "Die Blume von Hawaii" του 1953.
Παντρεύτηκε στην Αθήνα το 1963 την Αντωνία Καρολίδου και απέκτησαν ένα γιο, τον Δημήτρη.

Λόγω της καταγωγής του, ήταν από τους πρώτους δωρητές κατά την θεμελίωση της νέας Παναγίας Σουμελά το 1951 στην Καστανιά Ημαθίας στο όρος Βέρμιο, η οποία κτίστηκε σαν συνέχεια του ιστορικού μοναστηριού της Παναγίας Σουμελά, τον "φάρο" των απανταχού Ποντίων, χτισμένο από το 386 μ.Χ.
Ο αδελφός του, Κώστας Τομπούλης, ήταν ο ζωγράφος που αγιογράφησε και δώρισε τον Εσταυρωμένο που τοποθετήθηκε στο ιερό της εκκλησίας του νεοδμηθέντος τότε μοναστηριού.
Ο Στάθης Τομπούλης μετέφερε τον Σταυρό με τον Εσταυρωμένο, από το χωριό Καστανιά μέχρι το μοναστήρι.
Λόγω του πλούσιου φιλανθρωπικού του έργου και της φιλοπατρίας του, τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας "Ευλογία Αποστόλου Μάρκου".

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Δημήτρη Τομπούλη.